Angklung Instrument

Angklung: een traditioneel Indonesisch muziekinstrument

Het woord "angklung" komt uit de Sundanese taal, "angkleung-angkleung", die verwijst naar de ritmische bewegingen van de spelers. Het woord "klung" vertegenwoordigt het geluid dat door het instrument wordt geproduceerd. Elke noot wordt gegenereerd door een bamboebuis van verschillend formaat. Wanneer je ze schudt, produceren deze buizen een mooie en aangename melodie. Daarom wordt angklung collectief gespeeld om een ​​harmonieus geluid te creëren.

Angklung wordt meestal gemaakt van zwarte bamboe (Awi Wulung) of Ater-bamboe (Awi Temen), die na het drogen een kenmerkende geelachtig witte kleur heeft. Angklung wordt samengesteld door 2 tot 4 bamboebuizen van verschillende afmetingen te combineren en deze aan elkaar te binden met rotan.

Hoe speel je Angklung

Het spelen van de Angklung is relatief eenvoudig. Spelers houden het angklung-frame (bovenste deel) vast en schudden de onderkant om geluid te produceren. Er zijn drie basistechnieken voor het spelen van angklung:

1. Kerulung (trilling): dit is de meest voorkomende en basistechniek. Beide handen houden de basis van de bamboebuis vast en trillen deze herhaaldelijk naar links en rechts terwijl je de noot speelt.
2. Centok (Snap): Bij deze techniek wordt de buis snel door de vingers getrokken richting de handpalm, wat resulteert in een enkel geluid als een klik.
3. Tengkep: bij deze techniek trilt de speler één buis terwijl hij de andere buis zodat deze niet trilt en één enkel geluid produceert.

Soorten Angklung

Gedurende de geschiedenis van het Angklung-muziekinstrument hebben veel regio's in Indonesië nieuwe soorten Angklung gecreëerd angklung. Hier zijn enkele soorten angklung:

1. Angklung Kanekes: Deze angklung komt oorspronkelijk uit Baduy en wordt alleen gespeeld tijdens rijstplantingsceremonies. Alleen leden van de Baduy Dalam-stam mogen deze angklung maken.
2. Angklung Reog: Dit type angklung wordt gebruikt om de Reog Ponorogo-dans in Oost-Java te begeleiden. Het heeft een onderscheidende vorm en geluid vergeleken met de gewone angklung. Het geluid van deze angklung is luider en heeft slechts twee tonen. Angklung Reog wordt ook vaak als decoratie gebruikt. Het is ook bekend als "klong kluk."
3. Angklung Dogdog Lojor: Dogdog Lojor is een traditie van respect betuigen aan rijstplanten. Dit type angklung wordt alleen gebruikt tijdens de rituele wandeltraditie. Deze traditie wordt nog steeds beoefend door de Kasepuhan Pancer Pangawinan-gemeenschap of de gebruikelijke eenheid van Zuid-Banten. Elk jaar houdt de inheemse gemeenschap van Zuid-Banten de Dogdog Lojor-traditie. Er zijn slechts zes angklung-spelers in de Dogdog Lojor-traditie, waarvan er twee de Dogdog Lojor angklung spelen en vier de grotere angklung.
4. Angklung Badeng: Angklung Badeng, afkomstig uit Garut, werd aanvankelijk gebruikt als begeleidend instrument bij rijstplantrituelen. Met de verspreiding van de islam in het verleden veranderde de functie ervan en werd Angklung Badeng gebruikt als begeleidend instrument voor de prediking. Er zijn negen angklung nodig om het predikingsbegeleidingsproces te voltooien. Deze negen angklung bestaan ​​uit twee roel angklung, één kecer angklung, vier indung angklung, twee anak angklung, twee dogdog en twee gembyung.
5. Angklung Padaeng: dit type angklung werd voor het eerst geïntroduceerd door Daeng Soetigna in 1938. Daeng Soetigna wijzigde de structuur van de bamboe, waardoor er diatonische tonen ontstonden. Hierdoor kon de angklung naast populaire en moderne muziekinstrumenten worden gespeeld. Daeng Soetigna's Nawacita werd vervolgens voortgezet door Handiman Diratmasasmita, die wilde dat de angklung qua gebruik vergelijkbaar zou zijn met internationale muziekinstrumenten. Handiman zette de creatie van diatonische angklung voort, maar met verdere ontwikkeling. Naast Handiman Diratmasasmita was Udjo Ngalegena een andere figuur die angklung actief bij het publiek introduceerde.