DOOM's Savage Symphony: Metal Evolution Drives Gamelay

Trwałe dziedzictwo Dooma jest nierozerwalnie związane z ewolucją muzyki metalowej. Od początkowego wpływu thrash metal po nowoczesny dźwięk metalcore, ścieżka dźwiękowa franczyzy konsekwentnie odzwierciedlała innowacje w grze. Ta eksploracja ewolucji dźwiękowej Dooma ujawnia fascynującą paralel między rozwojem gry a szerszymi trendami w gatunku metalowym.

Oryginalny zagłada z 1993 roku, pod silnym wpływem zespołów takich jak Pantera i Alice in Chains, miała miejsce na napędu dźwiękową, która doskonale uzupełniała szybką, trzewną rozgrywkę. Wpływy Metalliki i wąglika Thrash metalowe są widoczne, tworząc nieustępliwą energię, która napędzała graczy przez marsjańskie poziomy gry. Ikoniczny wynik Bobby'ego Prince'a pozostaje świadectwem synergii między muzyką a rozgrywką.

Doom 3 (2004), odejście do przetrwania, zażądał innego krajobrazu dźwiękowego. Podczas gdy początkowo rozważano zaangażowanie Trenta Reznora, Chris Vrenna i Clint Walsh ostatecznie opracowali wynik przypominający atmosferyczny i złożony dźwięk Tool, idealnie pasując do wolniejszego, bardziej celowego tempa gry. Ta zmiana odzwierciedlała szersze zmiany w gatunku FPS i metalowej scenie w tym czasie.

Ponowne uruchomienie Doom 2016 oznaczało triumfalny powrót do formy, obejmując energię wysokooktanową swojego poprzednika. Przełomowy wynik Micka Gordona, mieszanka DJent i Heavy Metal, stał się natychmiast kultowy, płynnie integrując się z szaloną strzelaniną gry. Jego wpływ był tak znaczący, że prawie niemożliwe jest wyobrażenie sobie gry bez niej.

Doom Eternal (2020), jednocześnie zawierającą pracę Gordona, widział nieco inne podejście, pochylając się dalej w metalcore, odzwierciedlając dominujące trendy pod koniec 2010 roku. Ścieżka dźwiękowa, choć wciąż niezaprzeczalnie ciężka, była nieco mniej surowa niż jego poprzednik, odzwierciedlając włączenie platformy i elementów zagadkowych.

Nadchodzące zagładę: The Dark Ages stanowi wyjątkową okazję. Wczesne spojrzenie sugerują ścieżkę dźwiękową, która czerpie inspirację zarówno z klasycznego, jak i współczesnego metalu, odzwierciedlając mieszankę klasycznych elementów Doom i innowacyjnej mechaniki. Wolniej, bardziej celowa walka, zawierająca mechs i mitologiczne stworzenia, wymaga ścieżki dźwiękowej, która może przesunąć się między miażdżącą ciężarem a lżejszymi, bardziej zwinnymi momentami. Wpływ pasm takich jak Knocked Loose jest widoczny, ale także nuty Thrash, a nawet wcześniejszych metalowych stylów.

Ścieżka dźwiękowa Dark Ages, skomponowana przez wykończenie ruchu, obiecuje dźwiękowe doświadczenie, które opiera się na bogatej historii serii, jednocześnie obejmując eksperymentalną naturę współczesnego metalu. Ta ewolucja, odzwierciedlając innowacyjną rozgrywkę gry, sugeruje ekscytującą przyszłość dla serii Doom i jej trwałe relacje z gatunkiem metalowym. Walka gry pozostanie centralna, ale ścieżka dźwiękowa niewątpliwie odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu ogólnego doświadczenia.

IMGP